LOHC | PASSING SHOT | 66e JAARGANG, NUMMER 1

DE JAREN ’00: BOUWEN AAN DE TOEKOMST Niets leuker dan van trouwe leden mooie anekdotes te horen over onze mooie club. Steffie Kleijn, LOHC’er in hart en nieren, blikt terug op de jaren rond de eeuwwisseling. TEKST: CAROLINE WALENKAMP. FOTO’S: PRIVÉBEZIT STEFFIE KLEIJN PASSING SHOT 66 E JAARGANG NUMMER 1 38 DOOR DE JAREN HEEN Het zal een bijzondere dag zijn geweest voor Steffie (33), die zondagmiddag in mei 2010. Na achttien jaar bij LOHC te hebben gespeeld, stond de toen 25-jarige verdedig- ster voor de laatste keer in haar LOHC-tenue op het veld. Acht jaar lang speelde ze in het eerste damesteam. De wedstrijd eindigde met een publiekswissel, een bos bloemen en applaus van haar trouwe fanclub, met moeder Sylvia als voorzitter. Steffies hockeycarrière begon achttien jaar eerder in een volledig bordeauxrood shirt, waar de meisjes en dames van LOHC in die tijd nog in speelden. Als meisje van acht fietste ze voor het eerst naar de Hofbrouckerlaan. De keuze voor LOHC was niet moeilijk: ‘We woonden dicht bij de club, dus als mini kon ik, met m’n bitje al in mijn mond, zelf op de fiets naar de vroege wedstrijden op zaterdagmorgen.’ Ook zusje Miranda en broertje Matthijs werden lid. Moeder Sylvia speelde op een blauwe maandag trimhockey, maar stond met name bij haar kinderen langs de lijn. Steffie: ‘Mijn moeder was mijn grootste fan en supporter. Mijn vader kwam ook weleens een praatje maken met men- sen langs de lijn.’ Vragend naar het hoogtepunt in haar jeugdjaren, hoeft Steffie niet lang na te denken: ‘In 1999 werden we met de B1 tweede van Nederland. We hadden een heel gezellig en evenwich- tig team, met goede verdedigers en snelle spitsen voor de counters, zoals Alexandra Daly. Op papier waren we geen uitzonderlijk goed team, maar door hard te vechten en het achterin op slot te gooien, haalden we de landelijke voorron- des.’ Dat ze met gesponsorde zevenpersoonsauto’s naar het Wagenerstadion werden gereden, droeg natuurlijk bij aan de onvergetelijke ervaring. ‘Helaas eindigde de finalewedstrijd tegen SCHC in een 1-1 gelijkspel, waarna zij de strafballenserie wonnen.’ KNOKKEN We maken een sprongetje naar 2001. Het eerste damesteam staat dan onder leiding van Michiel Cosijn. Clubs in Leiden en omgeving doen het goed en hockey leeft: LOHC, Forescate en Roomburg spelen in de Eerste Klasse, Alecto een niveau hoger in de Overgangsklasse. In Oegstgeest zijn het uitbreiden van de velden en het wegwerken van de wachtlijsten geregeld onder- werpen van gesprek in de gemeenteraad. Volgens het bestuur van LOHC is een derde kunstgrasveld hard nodig: de club telt dan twaalfhonderd leden, gevreesd wordt dat een aantal talentvolle spelers overstapt naar andere clubs als de velden niet worden aangepast. Bij andere verenigingen kan namelijk wél meerdere keren per week op kunstgras worden getraind. In november 2001 is het zover: veld 2, op dat moment nog een grasmat, wordt een semi-waterveld. Het Leidsch Dagblad schrijft: ‘Dat heeft zo’n goed drainerend vermogen dat zelfs na een flinke regenbui direct verder kan worden gespeeld.’ Burgemeester Timmers en wethouder De Ruijter kregen de eer het veld te openen door de eerste strafcorner te nemen. In hetzelfde jaar draait Steffie voor het eerst mee in Dames 1. In een ervaren team, met vooral Aafke Pronk, Marieke Mattheus- sens (die later nog in het Nederlands elftal zou spelen) en Joke Plug als spelbepalers, laat Cosijn geregeld een aantal A-juni- oren meespelen. Naast Steffie krijgen ook Claartje ten Broek, Dominique Fortuyn en Meike van Goozen speelminuten. Steffies seniorencarrière zou uiteindelijk tot mei 2010 duren. Hoewel LOHC al die jaren handhaaft in de Eerste Klasse, is het soms knokken. Krantenkoppen als ‘LOHC zet opmars voort’ en ‘Stijgende lijn LOHC opnieuw zichtbaar’ wisselen af met termen als ‘het bijeensprokkelen van puntjes’, ‘gevarenzone’ en ‘een jaar van opbouwen’. Desondanks kan Steffie niet spreken over dieptepunten. ‘Ik heb niets als dieptepunt ervaren op LOHC. Natuurlijk waren er soms minder leuke momenten: blessures, wrijving tussen spelers en coach en het verlies van cruciale STEFFIE KLEIJN D1 2007-2008 BEHOUDEN VOOR DE EERSTE KLASSE