LOHC | PASSING SHOT | 66e JAARGANG, NUMMER 1
NÉT NIET Dan moest het maar gebeuren in het seizoen 2008-2009, want Leiden beschikte met Van Vierssen Trip nog steeds over een sterk cornerwapen. Bij Leiden speelde dat seizoen Zeke Paulon, Argentijns oud-international en destijds teamgenoot van Max Caldas. Alhoewel Zeke de Nederlandse taal niet machtig was speelde hij wel een belangrijke rol. Rens: ‘Hij was heel solide en rustig als laatste man en riep telkens poséssion poséssion! We hebben een hoop lol met hem gehad en hij vond het echt heel bijzonder bij ons. Toen hij wegging verliet hij letterlijk in tranen de club. Dus ik denk dat hij het wel erg naar zijn zin heeft gehad. Soms krijgen spelers nog steeds berichten van hem vanuit Argentinië!’ Over het verloop van het seizoen kunnen we kort zijn: alles kwam aan op de allerlaatste speeldag. Thuis tegen Amstel- veen moest gewonnen worden. Deze wedstrijd werd in een enorme entourage afgewerkt: het bestuur had een opzwe- pende steeldrumband met tropische cheerleaderact inge- huurd om het publiek op te warmen en iedereen was klaar voor een geweldig feest. Maar de droomdag eindigde in een deceptie: een achterstand werd weliswaar omgebogen tot een voorsprong, maar de bezoekers uit Amstelveen sleepten de 3-3 uit het vuur en voor Leiden restte na het bloed en zweet slechts de tranen. Net als het seizoen ervoor bleek de titel ver- speeld tegen de kleinere ploegen uit de competitie. Aan het tijdperk van coach Morees zou het volgende seizoen (2009-2010) een abrupt einde komen na een escalerende onenigheid binnen het team. Vlak voor het begin van het seizoen werd Jan Smid, vader van Heren 1-speler Haiko Smid, aangesteld als coach en ook onder zijn leiding werd de tweede plaats behaald achter Hudito, dat ruim voor het einde van de competitie op Leiden het kampioenschap bemach- tigde. MISSIE VOLBRACHT Het daaropvolgende jaar (seizoen 2010-2011) trok Leiden de Brabander Hans Vermeer aan als nieuwe coach. Vermeer nam in zijn kielzog assistent Theo Wiercx mee uit het zuiden. De selectie was verder verbreed met eigen jeugd zoals Guus Syp- kens, Pepijn Middeldorp, Tom van Mierlo en keeper Christopher Combe en enkele Minervanen als Ernst van der Touw en Emile Drost. Bijgestaan door de ervaren kern en inmiddels ook sterk- houders Coen Verheijden, Joost Koning en Sven Ole Polkamp. Daar waar het bij vele voorgaande pogingen mis was gegaan wist Vermeer wél het hoogst haalbare uit deze groep te halen. De focus was ook veel meer aanwezig, waarbij soms het heft in eigen hand werd genomen door de technische staf. Zo werd vanuit de begeleiding besloten dat Heren 1, dat de dag na Koninginnedag een belangrijke wedstrijd moest spelen, die Koninginnedag en -nacht verplicht afgezonderd van alle festiviteiten en verleidingen in een hotel moest doorbrengen. Rens: ‘Een aantal zagen daarvan niet direct de noodzaak, maar na de overwinning was iedereen Koninginnedag alweer snel vergeten.’ Cartouche was dit seizoen de grote concurrent, maar na de thuisoverwinning op die ploeg werd al een grote stap richting het kampioenschap gezet. Op de laatste speeldag werd met een ruime overwinning op Kieviten eindelijk het kampioen- schap en de zo felbegeerde promotie naar de Overgangsklas- se een feit. Dat werd groots gevierd. Het aandeel van enkele DOOR DE JAREN HEEN PASSING SHOT 66 E JAARGANG NUMMER 1 46 JB1 2002-2003, RENS ACHTERSTE RIJ GEHEEL LINKS 17 MEI 2009, TELEURSTELLING NA HET NIET BEHALEN VAN HET KAMPIOENSCHAP IN DE EERSTE KLASSE, WAARDOOR GEEN PROMOTIE NAAR DE OVERGANGSKLASSE VOLGDE 29 MEI 2011, THEO WIERCX EN HANS VERMEER VIEREN DE ZOJUIST BEHAALDE PROMOTIE NAAR DE OVERGANGSKLASSE 8 MEI 2016, RENS NEEMT AFSCHEID VAN LOHC 29 MEI 2011, HET KAMPIOENSCHAP EN DAARMEE DE PROMOTIE WORDEN UITBUNDIG GEVIERD
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=